Ένα ακόμη ρεπορτάζ στη τηλεόραση καθώς και μερικά άρθρα εφημερίδων μου επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά την τρομακτική αλήθεια της εποχής που ζούμε. Ποια αλήθεια? Μα φυσικά, αυτή που θέλει πίσω από όλες τις ενέργειες μας να κρύβεται το κέρδος και το προσωπικό όφελος. Όφελος, το οποίο πολλές φορές φτάνει στα χέρια κάποιων εις βάρος αθώων ανθρώπων η ακόμα χειρότερα εις βάρος ανήλικων και κυρίως μικρών παιδιών.
Θα ήταν προτιμότερο όμως να παίρναμε τα πράγματα από την αρχή. Όλοι θεωρώ πως γνωρίζουμε την παιδική εργασία να μια από τις χειρότερες μορφές εκμετάλλευσης ανηλίκων. Εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεταλλοβιομηχανιών και ικανοποιούν το δικό μας υπερκαταναλωτισμό.Η απάντηση στο γιατί είναι πολύ απλή, φθηνά εργατικά χεριά και περισσότερες δυνατότητες που συνεπάγεται ως τεράστιο κέρδος εταιρειών με μικρό κόστος παράγωγης. Τι καλύτερο από αυτό??? Βλέπετε, είναι τόσο μεγάλη σημασία του χρήματος για μερικούς που ξεχνούν τα πολλαπλά σωματικά προβλήματα που θα δημιουργήσουν σε ένα παιδάκι μόλις 5 ετών!! Ναι ,μη σας φαίνεται απίθανο. Οι γονείς δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να στείλουν τα παΐδια τους να δουλέψουν χωρίς να λογαριάζουν ηλικία η σωματική διάπλαση. Αυτό γίνεται γιατί η επιτακτικότητα για επιβίωση του ανθρώπου τον εξαθλιώνει, τον υποβαθμίζει. Απλά, δεν του αφήνει περιθώρια να σκεφτεί τι είναι σωστό και τι λάθος. Δυστυχώς, όλα αυτά συμβαίνουν στις υποανάπτυκτες χώρες ,χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μας.
Ας γυρίσουμε τώρα πίσω στην Ελλάδα. Στη χωρά μας μπορεί να μην υπάρχει το φαινόμενο της παιδικής εργασίας, τα παιδιά όμως εξακολουθούν να είναι θύματα των συμφερόντων. Πιο συγκεκριμένα, το επιβαρυμένο από χημικά περιβάλλον στο οποίο ζουν είναι επικίνδυνο σε μεγάλο βαθμό. Εδώ λοιπόν είναι το σημείο όπου το κέρδος έρχεται να πάρει ξανά τη θέση που το αξίζει. Οι βιομηχανίες και τα εργοστάσια ξεφυτρώνουν διπλά από κατοικημένες περιοχές χωρίς να υπολογίζουν τίποτα απολύτως. Ανθρώπινες ζωές, ανθρώπινες περιούσιες…Το χειρότερο όλων είναι να βλέπεις παιδιά κάτω των 10 ετών να έχουν ήδη δημιουργήσει προβλήματα υγείας λόγω της ανευθυνότητας μερικών. Μονό ως εσχάτη αδικία μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός αυτό.
Παραδείγματα τέτοιων περιστατικών υπάρχουν στον ελλαδικό χώρο για να μας θυμίζουν πως μάλλον δεν απέχουμε και πολύ από καταστάσεις που συμβαίνουν σε τριτοκοσμικές χώρες. Στη Πτολεμαίδα είναι ένα από αυτά, όπου εκεί η εκπομπή αερίων ρύπων είναι ορατή σε βαθμό να σχηματίζουν στρώματα σκόνης. Στο συγκεκριμένο μέρος μάλιστα αποδεδειγμένα τουλάχιστον 1 από τα 2 παιδιά μιας οικογένειας κάτω των 10 ετών έχουν παρουσιάσει αναπνευστικά προβλήματα. Παρόμοιες καταστάσεις υπήρχαν και στη περιοχή του Κιάτου όπου διπλά από δημοτικό σχολειό κάποιοι «ευσυνείδητοι» σκόρπιζαν ισχυρά φυτοφάρμακα. Στη τελευταία περίπτωση ευτυχώς υπήρχε αντίδραση και σταμάτησε αυτή η παρανομία. Τι γίνεται όμως όταν δεν υπάρχει αντίδραση? Τότε κάποιοι συνεχίζουν να πλουτίζουν ανενόχλητοι εις βάρος αθώων ανθρώπων.
Τελικά ,μόνο σε ένα συμπέρασμα μπορούμε να καταλήξουμε. Τα παιδιά πολύ συχνά άθελα τους γίνονται θύματα των συμφερόντων μερικών. Αν η πολιτεία πλέον από μονή της δεν λάβει μετρά για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων τότε τι έναυσμα δίνει στα παιδιά της για να μπορέσουν αλλάξουν τον κόσμο;
Θα ήταν προτιμότερο όμως να παίρναμε τα πράγματα από την αρχή. Όλοι θεωρώ πως γνωρίζουμε την παιδική εργασία να μια από τις χειρότερες μορφές εκμετάλλευσης ανηλίκων. Εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεταλλοβιομηχανιών και ικανοποιούν το δικό μας υπερκαταναλωτισμό.Η απάντηση στο γιατί είναι πολύ απλή, φθηνά εργατικά χεριά και περισσότερες δυνατότητες που συνεπάγεται ως τεράστιο κέρδος εταιρειών με μικρό κόστος παράγωγης. Τι καλύτερο από αυτό??? Βλέπετε, είναι τόσο μεγάλη σημασία του χρήματος για μερικούς που ξεχνούν τα πολλαπλά σωματικά προβλήματα που θα δημιουργήσουν σε ένα παιδάκι μόλις 5 ετών!! Ναι ,μη σας φαίνεται απίθανο. Οι γονείς δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να στείλουν τα παΐδια τους να δουλέψουν χωρίς να λογαριάζουν ηλικία η σωματική διάπλαση. Αυτό γίνεται γιατί η επιτακτικότητα για επιβίωση του ανθρώπου τον εξαθλιώνει, τον υποβαθμίζει. Απλά, δεν του αφήνει περιθώρια να σκεφτεί τι είναι σωστό και τι λάθος. Δυστυχώς, όλα αυτά συμβαίνουν στις υποανάπτυκτες χώρες ,χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μας.
Ας γυρίσουμε τώρα πίσω στην Ελλάδα. Στη χωρά μας μπορεί να μην υπάρχει το φαινόμενο της παιδικής εργασίας, τα παιδιά όμως εξακολουθούν να είναι θύματα των συμφερόντων. Πιο συγκεκριμένα, το επιβαρυμένο από χημικά περιβάλλον στο οποίο ζουν είναι επικίνδυνο σε μεγάλο βαθμό. Εδώ λοιπόν είναι το σημείο όπου το κέρδος έρχεται να πάρει ξανά τη θέση που το αξίζει. Οι βιομηχανίες και τα εργοστάσια ξεφυτρώνουν διπλά από κατοικημένες περιοχές χωρίς να υπολογίζουν τίποτα απολύτως. Ανθρώπινες ζωές, ανθρώπινες περιούσιες…Το χειρότερο όλων είναι να βλέπεις παιδιά κάτω των 10 ετών να έχουν ήδη δημιουργήσει προβλήματα υγείας λόγω της ανευθυνότητας μερικών. Μονό ως εσχάτη αδικία μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός αυτό.
Παραδείγματα τέτοιων περιστατικών υπάρχουν στον ελλαδικό χώρο για να μας θυμίζουν πως μάλλον δεν απέχουμε και πολύ από καταστάσεις που συμβαίνουν σε τριτοκοσμικές χώρες. Στη Πτολεμαίδα είναι ένα από αυτά, όπου εκεί η εκπομπή αερίων ρύπων είναι ορατή σε βαθμό να σχηματίζουν στρώματα σκόνης. Στο συγκεκριμένο μέρος μάλιστα αποδεδειγμένα τουλάχιστον 1 από τα 2 παιδιά μιας οικογένειας κάτω των 10 ετών έχουν παρουσιάσει αναπνευστικά προβλήματα. Παρόμοιες καταστάσεις υπήρχαν και στη περιοχή του Κιάτου όπου διπλά από δημοτικό σχολειό κάποιοι «ευσυνείδητοι» σκόρπιζαν ισχυρά φυτοφάρμακα. Στη τελευταία περίπτωση ευτυχώς υπήρχε αντίδραση και σταμάτησε αυτή η παρανομία. Τι γίνεται όμως όταν δεν υπάρχει αντίδραση? Τότε κάποιοι συνεχίζουν να πλουτίζουν ανενόχλητοι εις βάρος αθώων ανθρώπων.
Τελικά ,μόνο σε ένα συμπέρασμα μπορούμε να καταλήξουμε. Τα παιδιά πολύ συχνά άθελα τους γίνονται θύματα των συμφερόντων μερικών. Αν η πολιτεία πλέον από μονή της δεν λάβει μετρά για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων τότε τι έναυσμα δίνει στα παιδιά της για να μπορέσουν αλλάξουν τον κόσμο;
